Bahasa Jiwa Bangsa: Bahasa Cuba DiLenyapkan Jiwa Dipijak???

Bahasa Malaysia dipandang ringan oleh mereka yang bersikap rasis dan bencikan Raja Berperlembagaan yang melindungi hak-hak keistimewaan orang Melayu yang merupakan TUAN TANAH MELAYU yang kini dikenali sebagai Malaysia. Penghinaan yang berterusan terhadap bahasa Melayu yang merupakan jiwa Melayu yang mencerminkan identiti sebenar negara telah cuba dipesongkan dengan kasar dan tidak berperikemanusiaan demi kerakusan politik.
Perkara 152 Perlembagaan Persekutuan menjelaskan bahawa bahasa Melayu yang dikenali juga sebagai bahasa Malaysia adalah bahasa rasmi yang tidak boleh dipertikai fungsi dan peranannya sebagai Bahasa Kebangsaan. Kedudukan bahasa Melayu sebagai bahasa rasmi dimantapkan lagi dengan Akta Bahasa Kebangsaan 1967.

Kesungguhan ramai bangsa Cina yang menghantar anak-anak mereka ke sekolah Venakular Cina membuktikan pandangan dan jiwa mereka terhadap bahasa Malaysia. Walaupun sudah berabad mereka berhijrah ke Malaysia dari Negara Cina dan ramai juga bangsa Cina yang lahir di Malaysia namun tahap kefasihan mereka berbahasa Malaysia amatlah rendah.

Kefasihan anak muda Cina berbahasa Inggeris jauh lebih baik daripada kefasihan mereka berbahasa Malaysia. Mengapakah perkara ini boleh berlaku? Kerajaan harus meneliti dengan lebih terperinci punca masalah ini. Kita berada di negara Malaysia dan bahasa rasmi negara juga adalah bahasa Malaysia. Begitu juga bahasa pertuturan majoriti rakyat Malaysia. Namun kefasihan bangsa Cina berbahasa Malaysia berada ditahap yang cukup teruk dan kritikal.

Malahan bangsa Cina di negara kita dengan angkuh mendabik dada mengatakan bahasa Cina merupakan bahasa yang jauh lebih baik dari bahasa Malaysia kerana ianya merupakan kononnya bahasa antarabangsa . Oleh itu juga mereka telah menjadikan kemasukkan anak mereka ke sekolah vernacular Cina satu kemestian disamping perasaan rasis melampau mereka terhadap bangsa Melayu.



Kebanyakkan syarikat besar yang dimiliki oleh bangsa Cina di negara kita juga telah meletakkan syarat fasih berbahasa mandarin sebagai syarat utama memohon pekerjaan di syarikat mereka. Malahan kenaikkan pangkat bangsa Melayu di syarikat Cina juga terbatas walaupun mereka lebih berkelayakkan.
Mereka yang mendabik dada mengakui diri sebagai warga negara, tetapi sedikit pun tidak mahu menunjukkan sikap menyanjungi bahasa negara mereka menunjukkan gerakan memperlekehkan bahasa Melayu dan mengagungkan bahasa Mandarin. Beberapa syarikat pemaju perumahan pula hanya menggunakan bahasa Inggeris dan bahasa Mandarin dalam risalah mengenai rumah yang mereka membangunkan untuk dijual kepada orang ramai. Di Pulau Pinang sudah kelihatan tulisan Cina diberi keutamaan pada papan tanda kedai tertentu bagi mengurangkan penggunaan bahasa Melayu.

Bangsa Cina di Negara kita tidak boleh menggunakan alasan bahawa mereka jauh lebih pandai dari bangsa Melayu kerana hakikat sebenarnya bangsa Melayu jauh lebih bijak dari mereka kerana kita mampu mencapai kemerdekaan hanya dengan jalan keamanan sedangkan Negara China terpaksa menghapuskan Maharaja mereka dengan pertumpahan darah yang banyak tetapi menukar Negara mereka kepada sebuah Negara komunis yang menjalankan pemerintahan kuku besi yang menghadkan jumlah harta yang boleh dimiliki termasuk juga jumlah anak atas alasan samarata. Ianya seolah-olah menganggap rakyat hanyalah mesin yang tidak berakal dan berperasaan.

Penghinaan secara langsung dan tidak langsung terhadap Bahasa Malaysia sebagai bahasa rasmi Negara merupakan jalan halus untuk membunuh jiwa bangsa. Kerajaan harus sedar bahawa sekolah venakular Cina merupakan antara penyumbang terbesar masalah ini. Ketegasan kerajaan bertindak membendung masalah ini amat diperlukan kerana ianya akan terus merosakkan dan memamah perpaduan rakyat yang bakal mencipta sekali lagi tragedi 31 Mei.

Apabila bangsa Melayu terus ditindas oleh bangsa Cina dari segi ekonomi, Ketuanan Melayu, Agama Islam dan Bahasa Melayu maka akan sampai masa disatu tahap maka bangsa Melayu bangkit melawan penindasan kaum Cina yang bakal memusnahkan perpaduan Negara. Maka kerajaan harus bertindak membenteras penindasan yang berterusan secara terang dan tersembunyi ini bagi menjaga keharmonian yang selama ini telah banyak dikorbankan oleh bangsa melayu.